In de huidige samenleving kiest men bewust voor lokale producten en het verhaal van deze producten. Men is specifiek op zoek naar een zintuigelijke ervaring.
De vraag naar persoonlijk contact, lokale producten en specialiteiten neemt toe. De waardering voor deze ambachten zal ook in de toekomst toenemen. Tegenwoordig is een familiebedrijf een uitzondering.
Het familiebedrijf Blanche Dael, de Maastrichtse koffiebranderij en thee pakkerij, is hier een goed voorbeeld van. Het is de vierde generatie die momenteel de koers vaart.

Het afstudeerproject richt zich op verdieping 4 en 5 van het Brikkegebouw. Dit gebouw is altijd onderdeel geweest van de voormalige Sphinx-fabrieken. Een merkversterkend en verhalend interieur dat gericht is op een zintuigelijke ervaring op het gebied van koffie en thee. Deze ervaring krijgt men in vooral in ontworpen tunnels op beide verdiepingen. Die als een box in box effect kunnen worden beschouwd.

Op deze verdiepingen worden nieuwe functies gehuisvest. Op verdieping 4 een koffie & thee inspiratielab inclusief een kas voor echte koffie en thee planten. Het ontwerp op deze verdieping is gericht op: toeristen, klanten en zakelijke relaties. Op verdieping 5 bevindt zich een kleinschalig restaurant dat gericht is op foodpairing met koffie en thee. Dit kan Blanche Dael inzetten voor het onderhouden van zakelijke relaties maar ook verhuren als presentatieruimte, ect. Deze functies zorgen voor inspiratie en verbinding tussen de bezoeker en Blanche Dael. Ze zijn waardevol op het gebied van innovatie, traditie en ambitie. Winkelklanten/locals, bezoekers & horeca professionals zijn de doelgroepen van Blanche Dael waarop de focus ligt voor dit ontwerp.

Door middel van het concept: prikkelende zintuigen, wordt de bezoeker ondergedompeld met zintuigelijke ervaringen van koffie en thee. Denk hierbij aan de geuren ruiken, structuren voelen en smaken ontdekken.

Het materiaalgebruik speelt in op het concept. De zintuigelijke ervaring staat voorop vooral in de tunnels. Daarnaast refereert het materiaal ook terug naar de “Sphinx’ tijd door de bijv. glazuurde tegels van MOSA. Het contrast tussen de eenvoudige, minimalistische materialen buiten de tunnels, het zintuigelijke en kleurrijke materiaal in de tunnel en het Brikkegebouw zorgt voor een interessant spanningsveld. En is tevens een knipoog naar de herbestemming van het gebouw.

‘‘Een zintuigelijke ervaring in een onderdeel van het voormalige Sphinx-complex. Herbestemming van het Brikkegebouw.’’